Kenapa blogging best..?

Salam..

Kenapa blogging best..and kenapa face to face lagi best..?

Blogging best sebab..
Orang xkan tau mcm mana perasaan kita semasa tulis blog.. Samada kita sdg blur kaa.. sedang happy senyum atau ketawa mcm org gila ka.. Sedang menangis sampai hingus meleleh2 ka.. Sedang frust sampai muka nampak betul2 mcm org yg teda harapan suda.. Asal ko tulis skill2 ko sedang hepi ditambah dengan "HAHAHAHHAHHAHA!" Maka, ramailah yang akan rasa anda sedang dalam mode ceria semasa menulis entri.. Siapa tahu, di sebalik screen laptop, penulis entri mungkin sedang menangis.. Sedang rasa betul2 hopeless and helpless.. Sedang rasa terpencil.. Sedang blank... Sedang dalam kebuntuan.. Teda yg tau kan? Except yang maha Mengetahui.. Melainkanlah kalau penulis benar2 ingin melahirkan apa yg tersirat di dalam hati secara tersurat melalui entri2 dalam blog.. Macam entri2 emo sy sebelum neh.. Alaaa.. Besalah tu.. Cuma, when things get tooo personal, sy xkan tulis jadi entri.. Sy just.. *RAHSIA*wink2* *DIA NANGIS! *Jangan kasi pecah rahsia dia mcm tuh bh, sy sebagai bahagian ganas dia malu oh ko cakap mcm tuh.. tapi mana dia pernah nangis? dia tumbuk dinding sampai dia cool down ja bh.. *Kamu ni, mana pernah dia nangis dia berkurung dalam kegelapan ja.. Dia kan ganjil.. tumbuk dinding kenen, oh ya kan.. patutla dia mo beli punching bag.. *Ganjil2 pun, manusia juga bh.. Menangis itu, kira basic la sebagai seorang Nadiah.. AHH.. kamu x tau diam2 la.. *aish, kami kan sebahagian dari ko jua.. AHH.. kamu penuh penipuan.. x bleh dipercayai.. *Kalau mcm tu, ko mengaku ko penipu la nih? Err.. EH! We move on to the next part! *KANTOIIII!!!

Kenapa face to face lagi best?
Sebab.. ada masanya, sy sedang menulis komen dalam entri2 kawan2, sy rasa mcm terlalu.. personal.. Don't get me wrong, kalau bleh sy betul2 mau be honest n just post benda yg sy baru taip.. Tapi kadang2 bila sy sudah siap taip, sy rasa mcm benda 2 lebih baik sy cakap sesama kami saja.. Baru teringat yg komen tuh ada kemungkinan untuk dilihat orang lain.. Kalau kamu perasan, sy bukan type yg berani pamer kehidupan sy sgt dengan org lain.. Benda2 yg terjadi n orang memang nampak, itu hal lain.. Tapi kisah personal sy, n my past.. Biarlah CERTAIN PEOPLE yg sy percaya ja yg sy bagitau.. Jadi, bagi orang2 yang tahu banyak pasal kisah2 sy tuh, yang perbualan mungkin hanya terjadi dlam kelompok yang kecil, atau mungkin hanya perbualan dua orang, seriously, itu maksudnya sy mula percaya kamu.. Serius nih. Kalau ada pun entri2 yg bersifat agak personal dalam blog neh, itu kira umum sahaja.. and mostly pun berkaitan perkara2 biasa ja kan.. Gahaha.. Finally, kamu perasan jua? Yes, itu la yg sy maksudkan bila sy cakap sy x jujur.. Bukan menipu *walaupun dia ni kuat menipu juga YA LA!!! Tapi, sy selalu menyembunyikan certain thing yg sy x dapat kongsikan secara public.. Jadi, I'm sorry for that..

Sekian..