Pandangan Anda Terhadap Diri Sendiri Amat Penting: Malu Biar Bertempat.

Salam..

Saya sepatutnya sedang menyiapkan assignment Basic Math n tugasan bahasa Melayu.. Tapi.. Yalah, ke-addict-an terhadap meng-update blog membuatkan sy meletakkan benda yang kurang penting tu aside dulu. Yang penting, blog ber-update~ Kan? (KOH. Ni baruulaa...)

ANYWAYYY, this entry is about my first experience naik pentas baca sajak masa Form 1. It's darn embarassing, I must tell you. Rasanya, ramai yang pernah rasa pengalaman macam neh, tapi kann.. Rasanya, kamu x handle benda nih setidak-tahu-malu sy.. GAHAHA.

Seriously. I may be bad, but I'm perfectly good at it! Right? :)

Seriously, you wanna see my bad side? Nda tau laa, rasanya sy ignore ja orang tuh kali. Not worth my time untuk membenci pun. Kan?

Anyway.. Cerita pasal pengalaman mendeklamasi or more like MEMBACA sajak masa form 1 tuh, GOSH, it's darn embarassing! Saya kena tangkap muat ja baa jadi wakil kelas. Kan kalau x hantar wakil, kena kompaun. Yalah, skil mau pelajar ikut serta pertandingan anjuran sekolah kan. Sebenarnya, masa tuh, kelas kami sudah ada wakil baa. Tapi, dia bawa sy sekali sebab dia takut kalau pg seorang. TIPIKAL. Selalu macam tuh kan? Kita x berani kalau xda kawan. Mesti cari kawan sekali baru berani. *terasa*

Inilah quote terbaekkk! Thin Positive, Do Positive and Be Positive! Masa tu, ini la konsep yang sy apply.

Sy yang langsung xda pengalaman mendeklamasi sajak (yalah, dari SJK (c) kan.. Agak2 la.) pun ikut la si kawan neh dengan rasa yang amat tidak rela hati. Dia pun meyakinkan sy yang dia x pandai bersajak. Kamu bayangkan, hari tuh pertandingan, hari tuh juga sy tau sy perlu ikut sekali, mau tarik diri juga, tapi... Nama sudah kena hantar baa. Jadi, sy pun pinjam buku himpunan sajak kawan sy tuh n pilih randomly 1 sajak. GAHAHA. Sy yang x pandai, minta ajar la si kawan neh. Kamu tau apa tips dia bagi sy? "BACA SAJA." Gosh. It sure helped a lot! Lepas pilih sajak, kami pun pg dewan... KAMU TAHU APA THE GREATEST THING EVER? Sy ingatkan, kalau pg dewan, trus dapat la sy tgk dulu orang lain deklamasi sajak, jadi bleh la sy go with the flow kan? TURNED OUT, sy jadi PESERTA PERTAMA. GOSH. Terima kasih.

Kejadian yang amat memalukan. X sangka sy masih dapat hidup neh sampai skrg. GAHAHA. Semuanya thanks to gaya yang tidak tahu malu.

ANYWAYYYY... Mau dijadikan cerita, sy pun dengan muka tidak malu naik la atas pentas. BERGAGAR tuh jangan cakap la. Peluh pun sejuk gila neh terasa. Sambil sy naik, terasa semua orang tengok sy neh, dengan guru-guru yang jadi juri semua.. ALL EYES ON ME! Okey, but not in a good way. Lepas tuh, sempat lagi juri tuh tanya apa tajuk sajak saya, sy tergagap2 neh jawab. Lepas tuh, sy mula la deklamasi OPPSSS, BACA sajak sy.

Crowd scares me!

Sy pun baca ja la, sambil membayangkan sy sorang ja dalam dewan tuh. Dengan kata lain, SS (syok sendiri). Atokkk eii, seriously. Amat tidak tahu malu la, sy baca pun awal2 macam skil baca pantun, lepas tuh, sampai dua rangkap terakhir, sy baca laju2 baa, x sabar mau menghabiskan penderitaan! Setiap saat di atas pentas tuh, buat something yg sy x tahu-menahu langsung. Betul2 pengalaman yang memalukan. *berpeluh2 neh tiba2*

Hanya mampu deliver sambil tutup mata. Gosh. I'm embarrased.

Sekali, bila sampai turn peserta kedua, KOHHH. Punyalah. Masa tuh baru sy tahu apa tuh "mendeklamasi" sajak. All I was doing ialah MEMBACA sajak. Gosh. Sy rasa diri semakin kecil *rasa ja la* semakin lama sy dalam dewan tuh. Tapi, sy kena tunggu turn si kawan tuh dulu. Sebab dia minta tunggu kan. SAKKALLLII. Sampai turn si kawan tuh, DIA PALING MANTAP BAA. Punya men smart sy bilang dia deklamasi sajak dia. INI BIKIN PANAS INIH! Napa dia bawa sy kalau mcm tuh? GAHAHA. Seriously. Lepas habis ja dia deklamasi sajak dia, dengar la tepukan gemuruh. Kami mau balik kelas lepas tuh, tapi kena halang guru bah, sebab kena suruh tunggu untuk sesi penyampaian hadiah. Saya pun menahan malu laa, menebalkan muka untuk menunggu FOR NOTHING. Sebab sy tahu sy la pen"deklamasi" paling teruk hari tuh. WAHAHA. Kamu tau what is the good news? Kawan sy tuh menang first place.

Seriously, da quote above betul2 membantu. Kamu kena yakin! Kalau diri sendiri x yakin, mcm mana mau meyakinkan orang lain, kan?

ANYWAYYY, sy ambil semua tuh sebagai pengalaman. MALU? HECK YEAH! MEMANG LA BAA MALU!!! SAMPAI SEKARANG SY MALU LAGI, TAHU?! Tapi, yalah, semua benda perlukan satu permulaan, sy anggap ja sy bermula dengan pengalaman yg hurm, a bit rough. Tapi, yalah, at least I gained something new~ kan?

Bak kata bapa sy, malu biar bertempat. Betul la tuh, kalau proses pembelajaran pun mau malu, apa la yang kita terbelajar kan?

P/S: Lebih geram bila dapat tahu yang kawan sy tuh sebenarnya selalu wakil bersajak tym skolah rendah n dia memang selalu menang. GOSH. Embarassing. Tapi, sy berterima kasih juga sebab dia buka peluang untuk sy belajar something new (masa tu). >~

Geram~

AHAHA. Sudah sampai P/S tapi masih mau menulis lagi. Kamu mau tahu apa sajak sy hari tu? Ini...

Seuntai Kata Untuk Dirasa

Panas sudah membakar dada
suara usah menggegar sahaja
kalau benar membawa cita
di dalam senyap kumpulkan tenaga.

Ayam bertelur sekampung tahu
mengapa mesti kita begitu?
falsafah ubi diam berisi
mengapa tidak kita turuti?

Sekarang singkirkan semua bicara
sekarang kumpulkan tenaga raksasa
tiba saat berbunga merah
serentak mara kita bersama.

Kekaguman Melanda: I Like The Way You Handle Situation

Salam,

Hari neh kannn~ Mau story2 sket pasal 1 insiden yang terjadi. Tapi sebelum tuh, yalah. Kena la menyimpang2 dulu, well, sy kan selalu mcm tuh. Sy memang stret to da poin la kalau kamu jumpa face 2 face in real world (PERCAYA LA SANGAT~~~~) tapi kan, dalam penulisan, sy cenderung untuk jalan bengkang-bengkok. HAHA.

ANYWAY..... You know? U don't know kannn.. Jadi sit back and listen to what I wanna say la. I'm going to tell you la nih. Kelmarin kan, ada Hari RBT baa. Jadi sy pun membeli kek coklat tuh. Pffhhhh! Sedap~ Uncle Bobby (Gelaran Manja -Mikirayou-) pun sedap~ >< Tapi kan, ada 1 benda yang lebih menarik perhatian sy kelmarin. Dua ekor kucing d dewan besar tu baa. Kiut neh! Si Hitam yang sy suka~ Nampaknya dia pun suka sy, sebab dia malu2 neh masa sy mau angkat. (Padahal Si Hitam memang jenis penakut baa.) Si Kuning kelihatan jeles tym sy angkat2 Si Hitam. SORRY KUNING! Sy x berapa suka kucing kaler KUNING! SHUH2! HAHA. Nda baa, as long as ko masih kucing, sy tetap suka~ Tapi WHYYY? WHYYY??? Why u sleep2 on ur pooping place?? *entah apa ja sy taip neh*

Macam neh la dua ekor tuh. Rasanya, itu kucing yang Yassin pernah masukkan gambar dalam blog dia neh. Tym tuh diorang masih kecil. And si Hitam, masih lagi penakut orang macam dolu2. Gosh. Lelaki yang sayang kucing memang attractive. Ehem, Not you, Yassin. HAHA.

Banyak lagi yang terjadi tadi. Siap kena panggil 'stalker' baa sy.. Sorry ok. Sy bukan jenis macam tuh. When I say dia lelaki macho, seriously, I was just being honest. Sebab memang itu yang sy rasa.. Well, xkan bila ko cakap lelaki tu handsome, lelaki tu macho, lelaki tu sweet~ itu kenen suka suda.. Sikit2 suka, sikit2 suka. Macam mana mau hidup neh? HAHA. Macam kamu juga kan? Xkan bila kamu cakap perempuan tu kiut, perempuan tu comel, perempuan tuh chantek, kamu suka kan? EEHHH.. Kamu memang suka pla, yalah, kamu kan lelaki. HAHA.

INI (muscle).. bukannya simbolik lelaki macho. Gaya pun memainkan peranan. HAHA. Sorry kepada lelaki dalam gambar. Whoever you are.

Anyway, mau cakap la pasal insiden tadi. Sebenarnya, orang neh memang dalam pemerhatian constant sy suda baa. I mean, yalah. Hidup kena hati2. Kalau x, we will end up hurting ourself, or even worse, hurting other people. Yalah. ANYWAYYY.. Jenis orang macam sy kan, susah neh mau jumpa orang yang satu kepala. Sebab tuh la bila sy jumpa orang yang satu kepala, sy akan jadi amat2 kecewa when they're getting further away from me. Lebih menyedihkan, bila sy x tau menahu pun sebab. :') Seumur hidup sy, pernah sekali ja neh sy berjaya selesaikan kerenggangan yang tiba2 terjadi. Rupanya sebab ada orang ketiga (HEY, orang ketiga bukan hanya wujud dalam hubungan percintaan okey. Okey, did I just say "percintaan"? That's ewwish! Okay, sy baru sebut lagi kan?!) ANYWAYYY, itu pun selesai lepas sy tiba2 straight to the point ja pasal apa sy rasa neh. Yah, I talk to her, FACE TO FACE. Ohh, terkeluar pula cerita lain. Anyway, still, bukan itu yang sy mau cerita.

Ewww. Relationship yang start from friendship is the sweetest kind la rasanya.

Kalau diri saya (version dulu) mengalami situasi itu, waw. Memang sy terus blah, and declare war. Tidak percaya? well, up to you baa. Haha. Bukan la baa declare war. Tapi itu memang sudah terang lagi bersuluh salah dia kan? Sy memang kasi up volome punya la, teriak sama dia balik. Sebab sy betul2 x suka kena layan macam tuh. Tapi, sy pun x tau sejak bila sy mula jadi such a chicken. Well, not really a chicken, tapi belajar hold back. OKAY, benda ni amat penting untuk survival ah. And, holding back x sama dengan hipokrit. Itu 1 benda yang kita kena tahu.

Kenapa dorang neh comel sangat?!

Kamu tahu? Sy pernah berada di satu fasa dalam kehidupan bila tangan dan kaki bertindak lebih cepat berbanding otak. WAW. Cergas kan sy? WAHAHA. Masa tuh, dalam tahun 5-6 la. Ada satu budak lelaki neh, paling laa sy bilang. Kuat cari pasal. Kalau sehari dia x cari pasal, memang hari dia akan rasa abnormal kali? Setiap kali dia cari pasal tuh juga, sy pukul, sepak, terajang. HAHA. Apa? Kamu ingat sy lembut2 ka? Please. Dia atlet baa, pelari paling laju neh di sekolah tym dolu2. Tapi kan, despite that, sy akan kejar sampai sy dapat pukul juga baru sy puas hati neh dulu. Aduiii, budak2. Budak2.

Hey man! You wanna piece of me?!!

ANYWAYY.. Sy sebenarnya kagum baa dengan cara seseorang neh handle things. Macam mana dia boleh tetap bersabar dalam keadaan tuh? Sy pun x tau. Sy yang melihat pun kepanas neh, tapi bila nampak dia boleh relax macam tuh, sy hanya mampu tersenyum. Sy rasa, mungkin lain bah perasaan bila ko sendiri menghadapi n bila ko melihat.

Yess.. I'm talking about you. Napa? Ada yang terasa ka baca entri neh? Jangan kuat perasan okey.

Tapi, seriously, bersabar n berdiam ja dalam keadaan tuh mungkin akan membuatkan dia kelihatan like a dummy di hadapan orang lain, tapi, disebabkan sy tahu gaya dorang, memang itu la alternatif terbaik. I mean, to just shut the heck up and chill. Yalah, mau elak pergaduhan kan.. Nda bek baa telampau banyak bergaduh. Well, sy mungkin samseng, tapi, kamu akan sampai satu point dalam hidup yang benda2 macam tuh (drama in life) jadi meaningless/pointless n kelihatan TOO CHILDISH. HAHA. Banyak perkara childish lain yang lebih seronok untuk kamu buat berbanding bergaduh. Apa? Hurm, jom la pg Cosmoworld n enjoy macam budak kecil! Come on! Don't spoil the fun!

Type of guy yang sy fobia (bukan fobia, tapi the one I find repulsive), not Mr. Right, but

Mr. I'm-Always-Right. Gosh.

Cuba kita suma chill2 ja. Belajar terima pendapat orang lain, and jangan feel like we are always right. Even if kita MEMANG betul pun, cubalah jangan buat orang lain rasa down. Itu salah. Haha. Sy rasa sy sendiri pun x terlepas daripada buat orang lain rasa down. Yalah, level of sensitivity orang berbeza2 kan? Ada masa kita rasa apa yang kita buat tuh x la menyakitkan hati orang lain, rupa2nya, hati si kawan seorang neh sudah rabak neh. We'll never know kan?

Mari hidup dalam kedamaian? Ok ka? Peace, no war.

Pemberontak Terbesar.

"DID YOU?" -Soalan Yassin- Gahaha.

Salam..

Myihihi. Entri yang saya sebutkan wahai Yassin. Sy cakap akan huraikan di blog kan~ Well, this is it. Panjang tau neh. Bagus ambil sedia neh makanan n minuman. Pigi sedia tandas kalau mau. Saya tidak suka orang lain walk away semasa sy sedang bercerita. (KOH. MIKIRAYOU.)

Parents VS children. Face it guys, we'll never win this battle. HAHA.

Seriously, to be honest, mungkin bukan completely honest. Tapi seriously, ini la apa yg sy rasa sekarang. Mungkin ramai neh yang baca entri2 sy sebelum neh yang agak, hurm, emo. Emo2 la kenen sebab nda dapat buat pilihan sendiri. Like just memenuhi permintaan family. Well, I wanna say that selepas setahun setengah sy di sini, that's all bullsh.. Sorry, mari kita bersopan sedikit. Itu semuanya karut-marut. HAHA.

Well, I'm not saying yang sy menipu bila sy taip benda tuh dulu. Cuma, things change man. Perasaan untuk certain situation pun berubah neh. And satu benda lagi, perspektif makin luas, kaca mata tidak menghalang view sy. HAHAHAHAHAHAH! (GOSH, WHAT A COLD JOKE.) Itu benda yang kita kena terima la. Sy taip dulu tuh, waktu jiwa masih memberontak. Waktu emo gila2. Now that I oredi tenang2 sikit (GOSH, IT TOOK YOU 1 AND A HALF YEAR?! GOSH. AGAIN, GOSH.) maka sy dapatla memahami certain things yang sy x pernah sangka sy faham dalam keadaan yang chaos macam neh. Well, at least for me.

X tahu antara dua kenen2.

Jiwa remaja, biasalah. Ehem, I'm not talking on behalf of semua remaja tau. Sy cuma cakap pasal sy sendiri. Seriously, sy la pemberontak terbesar waktu zaman sekolah menengah dolu2. Hati tuh bah, balik2 rasa mau melawan neh. Mungkin x cakap la.. Tapi tuh hentakan kaki menunjukkan pemberontakan tuh, koohh.. Bunyi dia, kalah anak gajah. Muncung pun panjang sampai bleh sangkut kain sdah neh. Serius.

Anak gajah kiut wehh~

Itu di rumah, yang pura2 anak baik lagi. Kalau di sekolah lagi la.. Bawa kawan2 singgah di pondok, bercerita2 sambil merokok2, lepas tuh planning2 mau pigi sound2 orang. Okay. Saya tipu. Haha. Sy budak baik juga bah *x tau malu* cuma sy mulut jahat n kuat menunjukkan ketidakpuashatian ja. Sy rasa starting tuh la muncul perasaan mau jadi lawyer nih dalam diri. SERIUS-MERIUS. Sy pernah menyimpan hasrat menjadi peguam. Haha. EHH.. Wait, sound orang and memukul orang macam pernah oo...

Konfius beb. Can you help me?

Seriously, masa sekolah menengah dulu kan, sy masuk matrik pun sebab semua orang masuk matrik. *what a robot...* Sudah kena set la di minda semua kami2 dulu kenen. Lepas habis, terus masuk matrik. Guru2 pun, mengajar kami dengan harapan keputusan kami cukup untuk melayakkan kami masuk matrik. Hakikatnya? Apa sangat masuk matrik? Serius, bukan sy cakap masuk matrik nda bek. Tapi kan.. Kalau kamu sudah ada kerjaya pilihan awal2, why not ambil diploma terus? Serius, masa masuk matrik dulu, sy anggap tahun tuh tahun bermain2. Anggap tahun tuh tahun untuk relax. Sampai berkarat neh otak sy di sana. Tidak kena guna langsung. That explain my ke-lembab-an sekarang. LAM-PI kan...... Satu2nya yang best sana, angkat air (sudahla sy tingkat 4).. Yah, best, memang sangat best.

ANYWAY. Sy rasa sy belum masuk isi lagi.. Masa masuk matrik hari tu, sebenarnya, sy ada isi bah borang masuk maktab. YES. I DID. Tapi sy tidak tersenarai pun dalam senarai temuduga. Turn out, sy salah isi borang. Padahal masa tuh, seriously, semangat berkobar-kobar neh mau masuk maktab. Since I don't have anywhere else to go, sy pun masuk la matrik...

Eyes like warriors~

Akhirnya, yalah. Sy masuk matrik dan alhamdulillah berjaya juga melalui fasa itu. Serius. Pengalaman pertama tinggal di asrama sepatutnya sesuatu yang baik. Tapi, hidup PENUH DUGAAN neh di sana. Sy x juga menyesal atau rasa left out (at least sekarang) sebab lambat setahun berbanding kamurang2. Sebab banyak valuable things yang sy gained neh dari matrik. 1 lesson yang paling sy treasure, I learn to shut my mouth bila perlu. Well, bukan sy apply all the tym. Masih becok juga, but at least diam sket la dari dulu.. (Now you must be wondering how much more annoying I can be... Kan?) Kalau sy nda masuk matrik, confirm2 sy kena label junior mulut laser *walaupun hakikatnya, sekarang neh pun x jauh beza sangat punnnn* TAPII.. Yalah, pengalaman membuatkan sy tougher.

"I know I'm cute wehhh.. Cuma, eh, teda cuma2. Sy memang kiut."

Kata si kucing. GAHAHA.

Seriously, sekarang nih kan, fikir balik. Saya yang dengan gaya kuat memberontak and always work hard untuk dapat apa yang sy mau neh, MUSTAHIL... AMAT MUSTAHIL sy tunduk macam tuh ja dengan apa yang parent sy mau. Kalau sy sendiri *I mean in my heart* xda rasa sudi walau sekelumit pun mau masuk maktab neh, MUSTAHIL dorang akan berjaya kasi yakin sy. Yah. Sy kan perempuan yang keras hati. Kalau sy rasa permintaan dorg tuh x make sense, and sy langsung TAK HINGIN mau masuk, memang xkan sy berada di sini hari nih. SERIUS-MERIUS. Atas sebab itula, sy yakin yang diri kita sendiri yang sebenarnya buat keputusan terakhir. What we wanna be, tapi parent kita.. Kita x patut abaikan pendapat dorg. Sebab, dorang yang lahirkan kita, besarkan kita, didik kita.. Like, kalau diri kita sendiri mau mengaku yang teda orang lebih memahami diri kita berbanding diri sendiri pun, HEYY, dorang melihat kita membesar ok. Ini untuk kes saya. Jadi sy hormati pendapat dorg laa.. Lagipun, sy percaya dorang lebih banyak makan garam baa.. Satu lagi sebab, sebab sy sendiri mengalami masalah untuk buat keputusan tym tuh. I really dunno apa yang sy mau dan sy x rasa sekarang neh sy sudah tau apa yang sy mau.

But then, again, kalau kita betul2 x mau, teda yang dapat paksa kita.. Kan?

Amazing eyes. Nope, saya x marah~

ANYWAYY. Memandangkan pilihan sudah dibuat, sy cuma boleh buat yang terbaik out of what I have la. Menyesal? SERIOUSLY? YEAH. Ada la sikit, persoalan "what if" tuh memang x bleh blah laa.. What if sy masuk U dulu instead of maktab? Answer: Saya x akan experience benda2 yang sy experience di sini, sy x akan berjumpa dengan orang2 yang wonderful macam kamu suma, sy xkan ada pengalaman pahit n manis sini yang membantu dalam proses tumbesaran fizikal *I'm fat but I'm OK.* Tapi, seriously, kalau sy masuk U pun, saya akan berhadapan dengan soalan "WHAT IF" tuh juga kan? "What if sy masuk maktab instead of masuk U?" Gosh. Itulah benda2 yang berada di luar pemikiran kita. Bersyukur ja la dengan apa yang diberi instead of memikirkan soalan "what if" itu kan? Lagipun, sy rasa, parent sy bagi option yang baik watt? Thanks to mom and dad. Sy anak kurang ajar selalu brought pain ja sama kamu.. Sy x tau macam mana pun mau balas budi yang sy banyak berhutang. Kita main game "No Charge", mau ka? HIHIHI.

Be grateful n appreciate things that you have instead of grieving for those things yang kamu x pernah miliki pun. Mesti kamu dapat senyum secantik saya. WAKAKAKKAKA! HEYY.. THIS IS FOXY AND JOLIEY BLOG WHATT?!! HAHA.

Apa sy mau buat tadi huh...?

Salam..

AGAIN.

Sy lupa apa sy mau buat tadi.....

Gosh.

Tadi jalan balik bilik..

Mau print assignment baa..

Sekali sampai depan pintu baru perasan sy lupa kunci..

Lepas tuh terpaksa patah balik masuk kelas..

Ambil kunci..

Lepas tuh kan,

Mau binding assignment tuh baa..

Sekali baru ingat sy lupa wallet d kelas..

Terpaksa naik lagi n ambil duit..

Lepas tuh sekarang, sy lupa apa sy mau buat...

GOSH.

Ketakutan Tiba2

Salam..

OUCH. Ada rasa takut melanda tiba2. Berdegup2 lain macam pla.. Bukan takut yang "takut" itu.. Lampu berpasang ba suma. Rumate pun bangun masih. Tapi ada perasaan, urm, kurang senang neh tiba2.

Dengar lagu neh terus berdegup kencang neh jantung. Adui. Harap2 neh effect ringan kopi ja.

Buka Hati

Salam..

Hurm, tiba2 rasa mau buat entri jujur sebelum buat kerja. Kamu mau tahu sy jenis macam mana? Tidak? Oh, nda payah la tulis. Babai.

Eit, this is NOT your blog. Tutup ja window/ tab ini kalau x puas hati okey! Melainkan Farah la, sebab kami ada equal right dari segi hak milik untuk blog neh. WALAUPUN DIA SSEEMMAAKKIINN JARANG GGIILLAA UPDATE.

Kamu tahu, x kira dalam apa2 segi la, sy susah neh mau buka hati. Friendship kaa, love kaa.. EHEM. Susah gila. Apa lagi bila sampai tahap mau percaya orang tuh. Serius, itu, hurm, sy x tahu consider sebagai kelemahan atau apa.. Sebab sy SERIOUSLY (okey, berhadapan dengan kenyataan) fragile.

Kamu pernah ka rasa like, kamu suda percaya seorang kawan tuh, like fully. And like, even when semua orang might go against you, dia akan sentiasa ada. TAPI, apa yang berlaku adalah sebaliknya? Sy minta maaf kalau pernah jadi kawan macam neh. Sebab sy tahu betapa sakitnya perasaan bila berhadapan situasi macam tuh. SERIUS. Cry your heart out pun, masih sakit. Still don't get it?

Bah, another example, bila kamu buka hati dengan someone, lepas tuh kamu dikecewakan. Sy bukan maksudkan situasi kena reject tau. Tapi situasi bila kamu sudah mula buka hati dengan seseorang. Tapi perasaan tuh dikhianati bah. *SSttt* (buat bunyi tarik nafas melalui mulut gigi dirapatkan*) Sakit o. X percaya, try la sendiri :)

Anyway, thanks sebab melayan entri yang amat jujur neh. HAHA.

P/S: Bukan semua yang sy sebut di atas tuh berkaitan dengan diri. Ada direct experience (apa neh?!), tapi ada juga experience orang lain, yang sy men2 guna empati kenen. :')

Kagum.

Salam..

HAHA.

Kalau allignment pilihan sy center, ketara la entri neh pendek.

Just wanna express my ultimate kekaguman sama seseorang neh.

Seriously, sy hairan dengan manusia neh.

Boleh kira penemuan baru neh dalam buku sejarah kehidupan sy.

SERIOUSLY.

BIG CLAP! :)

*Kalau kamu x perasan, semua di atas tuh positive remarks tau. Not sarcastic. Not sarcastic at all.*

Looking forward :)

Salam..

HAHA. Entri neh betul2 bertentangan dengan entri sebelum neh. Seriously, x sabar2 tunggu bapa n mama sy datang :'). Yalah, mesti berusaha datang pg semenanjung WALAU APA JUA HALANGAN kan? Biasalah, anak sulung graduate *rolling eyes* (ayat neh berbaur dengan unsur2 cemburu yang amat tinggi) KOH. PEH-LISSS BEBEH. Hepi lah kakak sy finally graduate! :) Tapi, yang sedihnya, sy betul2 sebatang kara sudah cni neh kalau dia graduate :'(.

Anyway, I am really looking forward to meet my mama n bapa hujung minggu neh. Harap2 sempat jumpa la.. Sebab sy betul2 teringin jumpa mama sy neh. Bukan bias ah, tapi masa sy balik hari tuh, ngam2 mama sy sakit bh. Bikin risau ja. Kena suruh pg hospital sebelum tuh tapi x mau. Degil! 2X5 macam c bapa neh. Dua2 malas pg hospital (Skrg sy tau suda dari mana sy inherit perangai malas pg hospital/ ketidakbergantungan sama ubat walaupun sakit. Brush it off by pura2 x layan sakit tuh.)

P/S: Kenapa sy ada perasaan yang anak kedua tidak akan dapat layanan yang sama macam tuh ahh nanti..? :') *Pesimis? heck no, ini lowering expectation! KOH, sekarang benda tuh jadi ALASAN sudah ahh..*

Harapan.

Salam..

Lower your expectation.

Hurm. Jangan expect too much out of something. Sy dulu selalu pasang expectation yang tinggi menggunung. Jadi, sy selalu end up mengalami kekecewaan yang teruk. Bagus kalau kecewa2 ja. Ini.. yang.. Atoookkkk eii, x payah cakap la.

Bukannya menggalakkan orang untuk jadi pesimis. Cuma, jangan letak harapan yang terlalu tinggi ja. Ada beza kan? ;)

Hurt.

Salam..

Hari nih macam hyper2 ja.. Effect minum kopi semalam kali.. Anyway, sy rasa sakit hati gila2 neh tadi.. Seriously. Sampai buat sy rasa macam.. Entah la apa. Terdiam la juga sendiri bila jadi benda macam neh. Lepas kelas, terus ja mau pg donate blood. X sabar2 neh mau tgk darah tuh mencurah2 keluar. Sy rasa, mungkin rasa sakit hati (yg x dapat dilihat) akan berkurangan kalau tgk darah tuh keluar (bleh dilihat).. Rasa macam rasa sakit hati tuh mgkin bleh flow keluar sekali sama2 darah tuh.. Tapi..... Ntah.

Babai.

P/S: Kalau sy marah, sy bukan RAGE x tentu arah atau teriak2 tau. Sy bukan bertindak ganas atau campak2 barang (Well, most of the time. HAAAA!) Kalau sy bergerak ke sana ke mari (dengan gaya yg sifat feminin tuh macam teda langsung), jangan risau la, I'm just being me (HAAA, Yassin, ketakutan ka ko nampak tadi sampai ko suruh sy RELAX? Haha, itu bukan marah okay. Serius.). Tapi kan.. Kalau sy marah (dengan orang yg dikenali), sy akan diam. Kalau sy tiba2 diam2 tuh maknanya sy marah FOR REAL la tuh (or maybe sy hilang mood ja). Tapi kan, MOST OF THE TIME, orang x perasan sy tengah marah... HAHA. Bagus la juga tuh. Entah la, kan orang sudah cakap, perempuan neh bukannya senang difahami. Sy sendiri pun kurang faham dengan diri ini.

Adui..

Salam...

Astaghfirullah.. Terbayang something horrible.

Sedang membaca artikel yang Farah bagi untuk buat slide BI (mesti tidur juga neh..) Tapi, sedang membaca tuh, sy tiba2 rasa.. urm, susah mau terangkan perasaan nih.. Tapi sy terbayang juga..

Sedang sy baring2 menaip sambil cari isi penting dalam artikel tuh.. Sy terfikir, kita neh selalu take things for granted nih.. Okay, fine. Not KITA, but SAYA. Kurang masalah air kan cni, terbayang pla d tempat2 yang kurang air..

Skarang, sy tengah terbayang.. Bukan first tym this kind of thoughts berlegar2 d fikiran.. Haish.. Terbayang, pada saat sy tengah menaip dengan penuh selesa sini, somewhere around this world, ada manusia2 yang tengah terseksa..

Sekarang baca artikel pasal conservation of water, terbayang somewhere around this world, ada manusia tengah kehausan tanpa air.. Lagi2 dalam bayangan sy neh, ada sorang ibu, membawa dua orang anak.. yang lemah.. EEII.. Nda mau cakap lagi lanjut..

FARAH MUSA WEHHHHH~~~ :)

Salam..

Entri pendek.

Baru nampak komen sy me-manas-kan c Farah Musa :')

Sorry.. Sy gurau2 ja tuh.. UHUKUHUK~

Hadiah(s) (????!!!!)

Salam..

Aduyaiii.. Mengemas sket2 tadi.. (SIKIT2 SAHAJA.) Terus nampak 2 beg plastik di bhgn atas loker besi tuh.. Aduyaiii.. Birthday present yang belum lagi sy bagi2.. Teda kesempatan.. Yang 1 belum lagi dipos.. Sejak last sem lagi. Gosh. Sy betul2 unorganized. Besok sy bawa yg satu.. :)

ATOKKKKK EIIIIIII......

Salam..

Seriously mannn.. Banyak juga assignment belum settle nehhh.. Ingatkan BM tuh tinggal sikit ja lagi hari tuhhh.. Lepas tuh bleh la sy lepak2 tgk Blogserius semalam sebelum tidur jam 3 pagi.. Lepas 2 jalan2 lagi kunun pagi tadi.. AWWW... Banyak rupanya belum settle........ Nasib kena kol tadi, kalau x, sy xkan check la berapa BANYAK SUDA YANG SIAP.. (BANYAK LA SANGAT *eys roll*) BAAA.. Belum ada mood neh.. Apa bleh buat laaa.. Sy meng-update dulu laa..kunun.

Senioriti - Ke-Laser-an Melanda~~~

Salam..

Sejujurnya, honestly, SERIUS. SERIUS-MERIUS! Saya tidak pernah pun ambil kira soal senior dan junior. Mungkin disebabkan sy bukanlah pelajar bijak pandai kan~~ Nda dapat peluang pun masuk sekolah berasrama penuh.. Lepas tuh skolah telampau dekat.. Dengan meludah ja, ludah 2 pun sampai.. Mana layak tinggal asrama kan.. ATOKKKK EII.. KUTUR GILA. Anyway.. Sy banyak kali gila2 terasa hati sepanjang berada di putrajaya.. Kamu tau2 ja la dengan perangai dan daya kawal diri sy yang kurang drpada level so-so neh.. Memang cepat la panas.. Tapi kann.. Yang bikin tambah panas neh kannn.. Ada sekumpulan manusia neh yang AGAIN, AND AGAIN, AND AGAIN ja cari pasal.. Kalau bukan dengan sy, dengan geng2 sy.. Kalau bukan geng2 sy, golongan2 yg 1 batch dengan sy.. SERIOUSLY. Sy pun bukannya sopan sangat.. Main lepas cakap ja.. Kasar... N nda kuat senyum.. Kalau marah, PERGH. Dengusan naga tuh baaa.. Seriously laa.. Tapi kannn... AT LEAST, sy x kacau org kalau org x kacau sy atau kawan2 sy.. Neh apa barang? Mulut tu baa.. Laser sangat.. Seriously. Tapi golongan manusia2 itu kira beruntung juga la.. Sebab x berhadapan dengan NADIAH VERSION SEKOLAH MENENGAH YANG (KEMUNCAK KE-KURANG-AJAR-AN).. Mungkin sebab sekarang sudah pandai fikir (sikit..) kann.. Jadi sy berdiam ja laa.. Tapi ada masa, SORRY. Sy ter-laser juga.. SERIUS. X TAHAN.

ANYWAY.. Wanna say.. Respect tuh, BUKANNYA DISEBABKAN orang tuh LEBIH SENIOR ja.. Kalau lebih senior, tapi perangai macam hantu pun, gagal juga kan sebagai manusia.. (EHEM, TERASA SENDIRI). Back to the story, hormat-menghormati tuh sebagai manusia baa.. Itu common sense kan? Basic dalam kehidupan, semua patut ada kan? Seriously, sy sendiri pun bukannya baik sangat. Jahat dan teruk la.. Memang x menghormati orang lain juga laa... (ADA MASA) Tapi kan, at least, cuba kawal diri daripada mengeluarkan gaya2 yang menampakkan sangat kebiadaban itu. Jangan la 24/7 tunjuk gaya biadab kan.. (TERASA..) Bukan sokong gaya hipokrit, cuma KAWAL DIRI. (OH. TERASA LAGI)

P/S: ENTRI NEH MACAM ENTRI PERASAN DIRI SENDIRI BAGUS JA.. MAAFLAH. Sy bukannya perasan bagus.. Sy sedar juga diri ini mcm mana.. Banyak benda perlu diperbaiki.. Tapi entri nih sy tulis sebab bukan sy sorang ja rasa mcm neh..

SERIUS-MERIUS.

Memupuk Ke-feminin-an

Salam..

Haha. Farah, sy la yang guna habis memory untuk gambar nehh.. Bagus ko upload gambar2 ko banyak2 awal2 sebelum habis ys guna.. HAHA.

Hari tuh, masa raya ketiga baa, petang tuh merancang mau beraya d rumah c uncle.. Maka, pada pagi tersebut, kami pg tamu.. HAHA. Kesian ba mama sy.. Lama x pg cni sama dia.. Selalu sy ikut pun, jadi tukang angkat barang2 laa.. Kadang2 kalau jumpa benda yg cambest.. neh la masa membeli.. 1 benda yg sy cukup suka membeli d cni kan.. Walaupun bundle, tapi kalau kamu pandai cari, kamu bleh dapat beli baju/ seluar yang chantek, dengan harga yang BAEK PUNYAAA!!! Suda la murah, baju yg kamu ada tuh, SUSAH mau jumpa orang lain ada benda yg sama.. SERIUS. UNIK la.

ANYWAYY.. Hari tuh, sy pun memupuk la jiwa ke-feminin-an dengan berusaha bershopping. 1st stop, mama sy bawa kami tgk kerongsang.. Naa..

PINK.

PURPLE. MY FAV KALER.

ANYWAY.. I ended up buying nothing. Bukan juga la nothing, at least yg di atas neh x beli.. Mama sy yang pilihkan.. Gaaahh.. Sy p cari seluar ja laa.. Malas pakai jeans kaann.. ANYWAY.. 1 perhentian yg paling sy suka kann... TEMPAT ORANG JUAL HAIWAN.. kiut ~

Sy rela lagi tingu neh.. Gila. RM1500 bah satu.. Ada yang anak kucing besa baa.. Kena jual RM20 satu nih.. KURUS + MACAM SAKIT suda.. Rasa mau beli.. Tapi xda yang dapat jaga.. Sebab d rumah, adik beradik pg skolah, bapa n mama kerja.. Sy mau pg KL suda in a few days.. Kesian. X beli.. :'(

.

.

.

.

.

Oh, ada 1 benda lagi yang cambest..

JENG3~~~

NOPE LAA..

Gurau2 jaa.. Nda minat sy benda2 berbahaya neh.. (HEHEHE.....)

REFLEKSI (TERJANGKIT ASSIGNMENT):

Saya telah gagal memupuk ke-feminin-an (tabiat shopping).. Mungkin sebab mama sy pun bukan jenis shopping yg gila2.. HAHA. Selalu jalan2 tgk2 barang ja neh, nda sampai hati sy mau beli.. HAHAHA. Susah mau memujuk hati ini untuk membeli.. Entahlaa.. sy sendiri pun x faham dengan hati neh, kadang2 rasa mcm dia berfungsi x synchronize baa sama anggota2 lain d badan.. X faham sy. APA NEH? REFLEKSI X BERKAITAN LANGSUNG!

MY BABY.

Salam..

Tigorously Tiger.. Malangnya, dia x setigorous tiger.. RIP.. Kena gigit anjing..

Sedih oh ingat balik. Rasa Brsalah pun ada..

Hari nih rasa mau cerita pasal tiger.. Mau update pasal Tiger neh sejak cuti baa.. Sebab sy nampak 1 ekor kucing yg betul2 buat sy ingat c Tiger.. Sy betul2 rindu.. Jahat kan? Bias neh,. Sy manusia biasa baa, walaupun sy sayang semua kucing2 sy.. Tapi sy sayang lebih sikit yang neh.. Sebab sy piara dari kecil ba betul2.. Anggap dia macam anak neh.. Hari nih mau cerita pasal Tiger..

ONE DAY..

Pagi tuh macam pagi2 biasa.. Masa tuh sy form 4, datang awal pagi pg skolah, around 6.50am.. Lalu ikut padang netball.. Basah baa.. Yalah. Malam sebelum tuh hujan kan.. Di tengah2 padang tuh sy ternampak something.. Rabun baa.. X pakai spek masa tu.. Sy pun mendekati.. Sekali kucing mati baa.. Lama juga la sy stay sana.. Kesian.. Mau angkat pun, dalam baju sekolah, tapi kalau angkat pun, mau letak mana? Kelas dekat mula sudah.. Manusia, tapi xda nilai kemanusiaan neh, rasa bersalah juga la.. Tapi sy tekadkan hati juga untuk berlalu pergi n masuk kelas.. Kesian c miaow kena biar ba sana.. Mungkin mati sebab kena hujan semalam.. SEDIH! :'(

BIO LAB AND MIAOW SOUND

Hari tuh juga kami ada kelas Bio.. Sambil melangkah menuju pg makmal bio, terngiang2 masi image kucing mati d tengah padang tuh.. Sampai ja dalam makmal, sy terus ambil tempat duduk mcm besa.. Miss belum sampai.. Sy duduk2 ja la, lepas tuh kan, sy dengan bunyi mengiaow dari belakang makmal baa! Di kawasan rak2 tempat haiwan2 kena awet tuu.. Bunyi dia macam anak2 lagi baa.. Sekali sy pg tengok.. CUMILLLL! KECIL2 LAGI... THE SAD PART IS.. Kucing yg mati d tengah padang netball tu la mama kucing tu.. :'( Kesian.. Anak dia ada 3 ekor.. Belum pun dapat walk properly.. Miss *yang tym tuh sudah masuk kelas* suggest supaya kami bawa balik tuh miaow. Sy and dua lagi kawan (Jijah n Atul - atul confirm la, jijah ka aa yang ambil yg 1 tuh? Lupa..) mengambil keputusan untuk menjaga kucing tuh.. Jadi masing2 bawa satu.. Mula2 ada percanggahan juga, sebab, xkan mau pisahkan kan? Tapi semua pun mau jaga.. Jadi kami jaga berasingan n rancang kasi jumpa dorg hujung minggu d rumah c atul.. (FIKIRAN.. KOHH.. BUDAK2 BAA..)

Bawa pg rumah..

1st tym bawa Tiger pg rumah.. Kena marah baa.. Bawa2 kucing, tapi senang ja handle tuh.. Sy buat muka kesian lepas tuh sy kasi cerita la kisah tiger n mama dia.. Lepas tuh cakap "Ini okey lagi.. Ada 3 ekor tuh, sy bawa balik 1 ja.." Haha. Hina. Lepas tuh kena approve..

Menjaga melebih2..

Lepas tuh mula la misi menjaga yang betul2 mengarut.. Sy beli susu baby, minta syringe dengan mama sy dari hospital supaya dia senang minum.. Tapi dia prefer jari kelingking sy~ Kasi alir ja susu baby tuh guna straw d jari kelingking n dia minum.. COMELLL C TIGERRR.............................

Lepas tuh..

Masa dia suda besar2.. Usia remaja kali.. SEDIH! Kena gigit anjing. Enuff said. x mau elaborate. Babai.

Sup KFC dan Kisah Nadiah Goli.

Salam..

Kisah berkenaan semangkuk sup KFC. AGAK MENJIJIKKAN - Bagi yg cepat goli. Malangnya, I am not called GOLI for no reason. Sy bukan peng-goli..

Okey, ada yg mungkin x faham, sebab.. Yalah, sy x pandai memindahkan cerita dalam bentuk perkataan neh.. Kalau cerita on the spot, LAGI LAA.. X IKUT KRONOLOGIII!

Ohkey, 3 September yang lalu (SOBSOBHUHU, sehari sebelum flight pg KL - 4 Sept) kami melawat rumah merah si uncle misai putih (NOT FUNNY. I KNOW --- But its darn funny when MY MOM yg cakap benda neh, tau kenapa lucu ka? SEBAB X LUCU. HAHAHA. COLD JOKE PALING MANTOP LA SY BILANGGGG! Kesian ba c mama, tapi sy ketawa terang2 la depan mama sy, dia pun ketawa sendiri, menyedari lawak x menjadi dia buat kami ketawa.. HAHAHAHA. Talking about this buat sy rindu gila2 FAMILY SY.. APA NEH?!! KALAU DALAM KURUNGAN SEPATUTNYA JADI DESCRIPTION JA! INI SAMPAI JADI SATU CERITA LAIN!!! *NADIAH, you should stop menulis dalam kurungan ini.* Okey, mari keluar dari kurungan dan teruskan cerita. Gosh, sy memang mantap dalam memanjang2kan something yg x penting.. HEYY.. PENTING WAT.. *KELUAR*!! OKEY, Jom keluar...)

Finally, terkeluar daripada cerita dalam kurungan di atas. Okey, teruskan dengan cerita pendek sy yg boring (SEPATUTNYA! SEPATUTNYA JADI CERITA PENDEK!) Lepas tuh kan, adik lelaki sy, order la baa combo chicken rice neh.. Ada sup kan.. Sup dia la dalam gambar d atas tuhh.. Sy order 2 ketul ayam ja baaa.. Jadi, antara kami berlima, hanya adik lelaki sy ja ada sup..

Lepas tuh kan.. Tym tengah makan2 tuh kan, sy pun selamba...

Me: Ari, minta sup! *sambil tangan mencapai sup, terus hirup direct baaa.. Dasar..*

Ari: EE.. Pandai2 oo, sy belum kasi benar.

Me: Oh, mau tunggu ko kasi benar dulu ka? *teruskan menghirup, SLLLUURRRPP*

Ari: *rage main2* EEE! GELI OH!

Lepas tuh kan, kakak sy (KAMI X GUNA PANGGILAN INI UNTUK MEMANGGIL SESAMA SENDIRI, KAMI GUNA NAMA - NAMA D RUMA LAA.. HAHA. Perkataan ini amat goli. Sy tulis pun untuk tujuan kesopanan ja.. *KESOPANAN?! SEJAK BILA NEH?! SEJAK BILAAA KO ADA BENDA TUH?!* ANYWAYYY.. TERUSKAN.) lagi punya turn..

Kakak sy: *tangan sudah mula memanjang n mengambil mangkuk sup adik lelaki sy* Ari~ Sy pun mau~ Minta~~~ *hirup2*

Ari: DESS! Bila sy kasi benar? *Masa ni kakak sy letak balik suda sup tuu* EE, geli oo kamu dua...!

Lepas tuh kan.. Kamu tau apa adik lelaki sy buat? Yalah, buat gaya lelaki la yg goli dan pengotor. HAHA. Dia buat skil meludah2 dalam makanan tuh baa.. "PTUIIIHHH, PTUUIIIIIHHH!* Tapi x la ba betul2 luda.

Lepas tuh dia dengan bangganya cakap, "NA, kalau berani minumla.."

Sy ambil mangkuk sup dia n minum tanpa teragak2, lepas tuh kakak sy pun buat benda yg sama. Adik lelaki sy pun cakap, eee, geli o kamu!

Lepas tuh kamu tau apa dia buat?! Dia minum sikit, lepas tuh masukkan balik sikit dalam sup tuh. Dengan harapan sy n kakak sy nampak la apa yg dia buat.

Sy yg nampak perbuatan dia tuh, ketawa terbahak2 d KFC. Kakak sy terpinga2, sebab dia x pay attention kan.. Lepas tuh, sy cerita la dia apa adik lelaki sy buat.. Lepas tuh dia cakap c Ari neh geli. Lepas tuh kan.. Sy capai mangkuk sup dia, n minum lagi.. Lepas tuh, inilah actual dialogue:

Ari: EEE... Geli o ko! Sy pun x sanggup minum lagi tu!

Me: Well, you ARE my little brother mannnn~

Ari: EEW. Jangan cakap tu perkataan! Brother lagi tu.. EW.

HAHA. MEMANG KOTOR DAN MENGGELIKAN KAN? BAAA.. pigi la muntah.

Makanan a.k.a Nanan (KERAKUSAN MELANDA!)

Ehem, tajuk macam..

Salam...

Just mau upload beberapa gambar yang buat sy GAIN KG sepanjang cuti.. DON'T BLAME ME FOR EATING! THEY'RE IRRESISTIBLE AND WAY TOOOOO SEXY! Sy tergodaa... AHAHA. Macam kutur penulisan ini.

keropok double decker. SADAP.

Melahap bakso d waktu malam.

Ini pun dilahap waktu malam. Apa tidak gain KG?!!

Nyummy. Ngam2 ja masak dia..

Avocado juice, kamu tau something ka? Nda kan.. Sy bgtau laa.. Sy suka minuman yg rasa ada sedikit lain2..

Kerang. Sy monopoli.

Sayur - untuk kesihatan. KESIHATAN LA SANGATTTT~

NEH. PENYUMBANG KG. Sy makan sesuap ja. HAHA.

Pisang goreng c uncle~

BBQ d rumah uncle sy - Raya ke 3

Koktel - cawan ketiga. HAHAHHAHAHHA! SY SUKA MAKAN BENDA2 MCM NEH BERBANDING HIDANGAN BERAT~~ *Apa x naik KG mcm tuh..*

Satay, d rumah uncle sy juga..

OH. Ada melawat uncle misai puti pula tuh. Sup KFC, ada cerita boring di sebalik sup ini. Peduli apa sy~ Mau cerita juga d entri seterusnya. HAHHAAHAH!

GILA! NI BARULAA!

Salam~

HUA2.. MEMANG PEMALAS GILA2.

Nasib baik sempat hantar assignment tadi.. Ini barulaa sy bilangg... 11.57 N 11.59 PM masa menghantar, yang tinggal seminit dua lagi neh masa sebelum kena tutup submission. Paling manang ahh.. Harap itu dijadikan draft ja n bleh improvise lagi nanti. Serius, essay yang sy hantar adalah essay paling teruk pernah sy buat dalam sejarah2 keterukan (WHATTT IS THIS CRAP???!!!!). Anywayyyyyyy, at least ter-hantar la juga.. Aduuuiii..

Hari Meng-Update :)

Salam..

Setelah sekian lama, baru rasa ada mood mau update balik~ Lepas neh la.. Mau rush buat ELP jap, masa tinggal sejam lebih lagi.. Lepas tuh berabisan update.. :)